Laat ik ook eens in het geloofstopic posten. Dit onderwerp naar aanleiding van de volgende tekst:

1 Kor 10:12-13:
12 Laat daarom iedereen die denkt dat hij stevig overeind staat oppassen dat hij niet valt. 13 U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan.

Ik vind dit best wel een lastig stukje tekst. Wat zegt dit nu eigenlijk?
Eerst zou je je moeten afvragen wat de definitie van beproeving is. Naar mijn weten is beproeving door de duivel en zijn het zijn pogingen ons van God af te houden, hieronder valt naar mijn mening ook al het lijden in de wereld, aangezien lijden niet van God is.
Hier wordt dus gezegd dat God niet toe zal staan dat wij boven onze krachten beproefd worden en Hij geeft ons tevens een uitweg om ze te doorstaan. Hoe kan het dan dat er toch christenen van het geloof afvallen? Worden ze dan blijkbaar boven hun krachten beproefd, waardoor ze niet stand houden?
Ik ben benieuwd wat jullie interpretatie van dit stukje is.

ik vraag me af of beproeving van de duivel komt. Het kan toch prima dat God ons op de proef stelt? Hij vroeg Abraham immers ook om Isaak te offeren. Dat was best wel een test voor hem.

los daarvan is ook voor mij de conclusie uit dit bijbelstuk dat God er voor zorgt dat we niet onmogelijk veel hoeven dragen, wat datgene dat we moeten dragen dan ook moge zijn.

En vervolgens heb ik geen antwoord op je moeilijke vragen...

ik vraag me af of beproeving van de duivel komt. Het kan toch prima dat God ons op de proef stelt? Hij vroeg Abraham immers ook om Isaak te offeren. Dat was best wel een test voor hem.

Ik denk ook dat beproeving ook best van God kan zijn, in de NBG staat echter 'verzoeking', hierbij vind ik 'beproeving' in de NBV geen goede vertaling. Verzoeking komt namelijk naar mijn mening wel van de duivel...

los daarvan is ook voor mij de conclusie uit dit bijbelstuk dat God er voor zorgt dat we niet onmogelijk veel hoeven dragen, wat datgene dat we moeten dragen dan ook moge zijn.

Dit is mijn eerste conclusie uit dit stuk, mijn 2e conclusie, daaraan gerelateerd, is dat je stand houdt ondanks de beproeving/verzoeking en dus ondanks je beproeving/verzoeking op God blijft vertrouwen en de hulp van Hem verwacht.

En vervolgens heb ik geen antwoord op je moeilijke vragen...

jammer

Wat ik dus niet begrijp is dat er toch mensen zijn die niet stand houden, die uiteindelijk toch van het geloof vallen, ik kan nog wel een extremer voorbeeld bedenken waarbij ik denk dat mensen boven hun eigen krachten beproefd/verzocht worden, maar ik ben eerst even benieuwd naar verdere recties / interpretaties van dit stuk.

ik vraag me af of beproeving van de duivel komt. Het kan toch prima dat God ons op de proef stelt? Hij vroeg Abraham immers ook om Isaak te offeren. Dat was best wel een test voor hem.

Ik denk ook dat beproeving ook best van God kan zijn, in de NBG staat echter 'verzoeking', hierbij vind ik 'beproeving' in de NBV geen goede vertaling. Verzoeking komt namelijk naar mijn mening wel van de duivel...

Ja, daar ben ik het wel mee eens (ik ga alleen niet oordelen of de NBV of NBG beter vertaald is, ik ken de grondtekst niet)

Hmm. Ik denk dat als God je een uitweg geeft het nog wel aan jou is die te nemen. En het zou me niets verbazen als zo'n uitweg vaak gepaard gaat met een stukje zelfvernedering. Ik kan me voorstellen dat God zoiets gebruikt om schifting aan te brengen, volgens mij loopt na een moeilijke toespraak van Jezus ook een groot gedeelte van de mensen weg omdat ze het niet zien zitten.

Als je het over geloofsafval ten gevolge van beproeving hebt kunnen er ook een aantal dingen aan de hand zijn. Ten eerste heb je, als je echt afvalt, een enorm probleem (Hebreeën 6:4-6). Je kunt je dan de vraag stellen of de persoon in kwestie echt wedergeboren was (en gelukkig is dat iets waar wij ons niet over hoeven uit te spreken).

Ten tweede is het zo dat God afmaakt waaraan Hij is begonnen. Ik heb dit een keer van heel dichtbij mogen zien. Even kort door de bocht: ik fietste ergens en een uur later zat ik ineens samen met iemand te bidden die ik verder helemaal niet kende in het midden van een groep mensen die ik verder ook niet kende. Hij was enorm teleurgesteld in het leven van veel christenen en was naar eigen zeggen weer helemaal teruggegaan naar een leven in diepe duisternis, op straat, drugsgebruik, zulke dingen. Maar God had hem dus NIET losgelaten, hij wist diep van binnen dat-ie terugmoest en om een of andere reden mocht ik daar blijkbaar bij zijn .

Misschien ook een idee Job te bestuderen hierover, vandaag toevallig een preek over gehad .

(Over het woordje hierboven: klik, het is hetzelfde woord als in Jakobus 1 als het om verzoekingen gaat).

Hmm. Ik denk dat als God je een uitweg geeft het nog wel aan jou is die te nemen.

Hmm, dat is inderdaad ook wat mijn huisgenootje zei: 'God geeft je altijd nog een uitweg, maar daar moet je nog wel voor kiezen'. Opzich vind ik dat een logische verklaring, aan de andere kant, als je christen bent en je verzoeking/beproeving is blijkbaar zo groot dat je die uitweg niet ziet, niet herkent of wat dan ook, dan wordt je toch blijkbaar verzocht boven je eigen krachten, anders had je voor God gekozen!

Hm, ik heb hier geen E-sword, die ga ik thuis ff naslaan op letterlijke betekenissen van de gebruikte woorden, lijkt me wel handig, dus daarover later misschien meer.

Nu alvast:

1 Kor 10 zegt hier nog meer over. Over Israel die bescherm werd in de woestijn, maar toch moest God de meesten van hen afwijzen omdat ze uit waren op het kwade

Opdracht van Petrus: wees niet uit op het kwade en God zal je beschermen, je niet te zware beproevingen geven.

Jamaar.. wat als je nou niet uit bent op het kwade en toch het te moeilijk vindt om nog te blijven geloven?
Nou, het spijt me, maar ik denk niet dat Paulus daar in dit gedeelte antwoord op probeert te geven. Ik denk wel dat als je blind vertrouwt op God, dat je de uitkomst die God geeft ook ziet en kunt 'ingaan' (of uitgaan, net hoe je t bekijkt ).

Oh, btw, die beproeving zijn hier waarschijnlijk (wereldse) verleidingen, uit de context op te maken.

Ik denk wel dat als je blind vertrouwt op God, dat je de uitkomst die God geeft ook ziet en kunt 'ingaan' (of uitgaan, net hoe je t bekijkt ).

blind vertrouwen op God is onvoorwaardelijk liefhebben, iets waarin wij, naar mijn mening, niet in staat zijn, zelfs Petrus was daartoe niet in staat Joh 21:15-19, met die 2 verschillende vertalingen voor liefde, jullie weten wat ik bedoel..? Petrus was niet in staat onvoorwaardelijk lief te hebben. Jezus nam hier blijkbaar genoegen mee.
Ik denk dus ook niet dat wij dat kunnen, I'm sure of it! Dan terugkomend op het topic, dan kunnen we dus niet blind op God vertrouwen en kan er op een bepaald moment een situatie zijn dat we de uitkomst niet meer zien en dus boven onze eigen krachten beproefd/verzocht zijn......

N.a.v. Proeme: Er is sowieso een verschil tussen 'beproeving' en 'verzoeking'. Jezus werd direct door Satan verzocht terwijl de Jacobsworsteling een beproeving wordt genoemd. Job werd weer verzocht terwijl Paulus spreekt over zijn beproevingen. Dat onderscheid is denk ik van belang voor de rol die God er in speelt en de wijze waarop je tegen beide fenomenen aan moet kijken.

Daarnaast is het lastige materie waar je niet zomaar uit komt. De tekst echter is wel makkelijk te interpreteren als je het stuk over Israel dat er voor staat neemt als context. Hierbij moet je denk ik ook de hele brief aan de Korinthiers meenemen en de situatie in Korinthe. Korinthe was een stad met een zeer gemixte samenstelling en dat zag je ook in de kerk. Die samenstelling leide er toe dat er geen eenheid was. Paulus hamert er in zijn brief op dat dit wel moet. Ook zie je dat de gemeente nog meer materiele of basale dingen moet leren zoals het avondmaal, gebruik van offervlees, rechtsspraak van ongelovigen, etc. Die toestand van de gemeente leidt er m.i. toe dat Paulus de eenheid van Israel benadrukt en de afval daarbinnen tot voorbeeld stelt (1 kor 10). Het feit dat God geen welgevallen met hen heeft gehad zou zijn om Israel tot voorbeeld voor ons te laten zijn. De voorbeelden die daarna genoemd worden zijn allemaal voorbeelden waar het volk terugvalt naar zondige gebruiken. Al deze voorbeelden zijn er om ons scherp te maken op het zondige aan die feiten. Dit rijtje sluit Paulus af met de hoogmoed 'wie meent te staan, zie toe dat hij niet valle'. Ik lees de rest van de tekst in die context en kom dan tot de conclusie dat als ik in nederigheid aanvaard (zie ook 1 kor 4) wat God als uitkomst bied ik geen verzoeking hoef te vrezen omdat Hij voor de uitkomst zorgt.

Dit geeft natuurlijk geen oplossing voor de problemen die tot nog toe in dit topic benoemd zijn. Ik denk dat je echter niet moet vergeten wat de bedoeling is van verzoeking (versus beproeving). Zelf denk ik dat het eerste heel duidelijk bedoeld is om gelovigen te scheiden van de ongelovigen. Beproeving is in mijn ogen meer een louteringskwestie wat nodig is om ons in Gods ogen tot betere mensen te maken.

Wat je moet met mensen die eerst christen waren vervolgens af gevallen zijn door dingen die ze tegen komen: dat zie ik per definitie als een probleem van hun zondigheid dat zij vast hebben willen houden. Die zondigheid is daarmee een ingang geworden voor verzoekingen en verleidingen waardoor ze nu (tijdelijk?) bij God vandaan zijn. Hoe lastig dat ook is.

N.a.v. Tjoardster: Ik zou ook zeker Job lezen, die wordt heel duidelijk verzocht en zijn wijze van omgaan is denk ik een les voor ons (vooral als hij in de laatste hoofdstukken zich vernederd voor God waarmee hij Hem de mogelijkheid geeft Job te verhogen).

Ik vind dit een boeiende maar erg moeilijke discussie omdat ik denk dat er een groot gat is tussen 'theorie' en praktijk.
Ik word altijd heel erg bemoedigd door dit vers, omdat ik geloof (/wil geloven) dat God mij niet boven mijn kracht beproefd, dus er zal altijd een uitweg zijn uit de moeilijkste situatie. Dit geeft mij een stuk rust en vertrouwen in de goedheid van God. HIJ zal ons niet boven onze krachten beproeven.

Maar in de praktijk zie je toch gevallen waarbij mensen geen uitweg meer zien (met alle gevolgen van dien). Dit klinkt heel hard, maar ik wil geloven dat dit dan niet aan God ligt. Ik kan dat op de een of andere manier niet rijmen, dat God je geen uitweg geeft. Daarom ligt het dus (hoe ik het zie/beleef) aan de mensen die hun eigen uitweg kiezen wanneer ze de uitweg die God hun geeft niet zien of willen zien.

Een ander gezichtspunt (waar ik net op kwam en waar ik nog niet heel hard over nagedacht heb) is wanneer je het omdraait. Als mensen geen uitweg meer zien voor de beproevingen die ze moeten doorstaan komt dat doordat de beproevingen niet van God komen, maar (dus?) van de duivel.

Lastig...

Een beetje terugkomend op mijn standpunt Ik denk vaak hardop in (digitale)discussies denk ik dat het hier om een testen van Godswege is, beproeving dus (hulde aan de NBV voor de goede vertaling), want als ik de betekenis van het originele griekse woord erbij pak:

πειρασμός - peirasmos - pi-ras-mos'
a putting to proof (by experiment [of good], experience [of evil], solicitation, discipline or provocation); by implication adversity: - temptation, X try.

God stelt ze op de proef, maar de Korinthiers maken er een potje van, waarop Paulus zegt: jongens, het is zo makkelijk, jullie kunnen dit best wel, goede christenen zijn, want God geeft zelf de uitweg. Neem die uitweg dan ook aan en richt je ogen op God!
Hoe die uitweg gegeven wordt... waarschijnlijk door het evangelie, dat het in feite onder hun neus ligt en dat Paulus hun even met de neus OP de feiten drukt.

Een ander gezichtspunt (waar ik net op kwam en waar ik nog niet heel hard over nagedacht heb) is wanneer je het omdraait. Als mensen geen uitweg meer zien voor de beproevingen die ze moeten doorstaan komt dat doordat de beproevingen niet van God komen, maar (dus?) van de duivel.

Dat vind ik geen goeie implicatie, eigenlijk.
Als de beproeving van God komt, geeft Hij ook de uitweg.
Als je de uitweg niet ziet, kan het zijn dat je ogen niet op God (met zijn uitweg) gericht zijn. Het kan idd ook zo zijn dat de beproeving van de duivel komt, maar als je ogen op God gericht zijn, ljikt mij dat je dat ook kunt weerstaan.