Wat voor mij altijd een moeilijkheid schijnt te zijn, is beknopt vertellen wat ik geloof. Kon ik maar in een paar zinnen uiteenzetten, zonder in gepeins te verzanden, wat het nu is dat het christendom is. Wat ik dus geloof.

Zou iemand, in bijvoorbeeld tien regels, kunnen schrijven wat hij gelooft?

Kan ik de kunst afkijken

CDR

11 ook goed?


1.Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper van de hemel en de aarde.
2.En in Jezus Christus, zijn eniggeboren Zoon, onze Here;
die ontvangen is van de Heilige Geest, geboren uit de maagd Maria;
3.die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begraven, neergedaald in de hel;
4.op de derde dag opgestaan uit de doden;
5.opgevaren naar de hemel, en zit aan de rechterhand van God, de almachtige Vader;
6.vandaar zal Hij komen om te oordelen de levenden en de doden.
7.Ik geloof in de Heilige Geest.
8.Ik geloof een heilige, algemene, christelijke kerk, de gemeenschap der heiligen;
9.vergeving van de zonden;
10.opstanding van het vlees;
11.en een eeuwig leven.

12. Amen

Ja, ik denk dat die 11 regels zeer goed zullen werken bij een willekeurige niet christen. Leer ze wel uit je hoofd, stamp ze achterelkaar op alsof je gehersenspoeld bent en gebruik vooral geen intonatie. Succes gegarandeerd, als ze dan nog niet bekeerd zijn...

Natuurlijk is dit wel de boodschap die je wilt doorgeven, maar volgens mij gaat het er meer om dat je het je eigen maakt, het vanuit jezelf vertelt, eigen ervaring enzo, en niet wat je geleerd is door anderen.

Moet jij mij vertellen hoe je je geloof kan beleiden in een paar zinnen, zonder dat het op een (aangeleerde) definitie lijkt.

Natuurlijk is dit wel de boodschap die je wilt doorgeven, maar volgens mij gaat het er meer om dat je het je eigen maakt, het vanuit jezelf vertelt, eigen ervaring enzo, en niet wat je geleerd is door anderen.

Ja, vooral gevoel enzo!

BelIJden Luuk, niet belEIden.... anyway, je geloof belijden zonder het als een aangeleerde definitie te laten klinken: lijkt me duidelijk hoe je dat doet: door het vanuit jezelf te vertellen, niet alsof je het voorleest of opdreunt.

Waarom zou dat moeten, in een paar zinnen duidelijk maken wat je gelooft? Ik denk dat het zowat onmogelijk is. Geloven is nu eenmaal complex, ik voel niet echt de noodzaak dit verminkt door simplificaties te verwoorden omdat ik toevallig in een maatschappij leef waarin de aandacht verslapt als je niet praat in oneliners of woorden van meer dan drie lettergrepen gebruikt.

nu wordt het wel heel eng om te vertellen wat je gelooft.....

10/11 regels??
kzal het eens proberen:
Ik geloof in God, die ons allemaal geschapen heeft, voor elk een eigen plan heeft, die me helpt als ik het moeilijk heb, die altijd aanwezig is, die me kansen in het leven geeft. die naast me staat als ik dans, zing, luister, fiets, loop, boos ben, verdrietig ben, blij ben kortom altijd. Ik geloof dat er één God is, die de hele wereld heeft geschapen op Zijn manier, voor Zijn doel. Ik geloof dat God ons de bijbel heeft gegeven als leidraad in het leven, om Hem te leren kennen. Ik geloof dat ik niet zonder God kan en wil leven.

zoeits denk ik....misschien vergeet ik nog iets???

zoeits denk ik....misschien vergeet ik nog iets???

Ehm zonde, Jezus??

Waarom zou dat moeten, in een paar zinnen duidelijk maken wat je gelooft?

Ja het is natuurlijk te groots om ineens aan iemand te vertellen.
Maar goed, wanneer ik met een collega toevallig er over spreek, hebben we niet alle tijd - er moet ook nog gewerkt worden. Dan vind ik het spijtig dat ik niet het kan vertellen zo even. En nog doorleefd ook. Doorleefd vertellen is een voorwaarde om het geloofwaardig te laten zijn.

10/11 regels??
kzal het eens proberen:
Ik geloof in God, die ons allemaal geschapen heeft, voor elk een eigen plan heeft, die me helpt als ik het moeilijk heb, die altijd aanwezig is, die me kansen in het leven geeft. die naast me staat als ik dans, zing, luister, fiets, loop, boos ben, verdrietig ben, blij ben kortom altijd. Ik geloof dat er één God is, die de hele wereld heeft geschapen op Zijn manier, voor Zijn doel. Ik geloof dat God ons de bijbel heeft gegeven als leidraad in het leven, om Hem te leren kennen. Ik geloof dat ik niet zonder God kan en wil leven.

zoeits denk ik....misschien vergeet ik nog iets???

hm, ja, maar raakt het de ander ook?

hm, ja, maar raakt het de ander ook?

is dat de bedoeling? waarom moet je het zo goed mogelijk doen voor de ander?? waarom letten wij altijd alleen maar op die ander?

hm, ja, maar raakt het de ander ook?

is dat de bedoeling? waarom moet je het zo goed mogelijk doen voor de ander?? waarom letten wij altijd alleen maar op die ander?

Denk dat het in een gesprek wel erg belangrijk is dat je enigszins rekening houdt met de ander.. en dat was het doel van de vraag van CDR:

wanneer ik met een collega toevallig er over spreek

Ja, maar rekening houden, dat kan ook op andere manieren dan door iemand te raken. Je kunt iemand ook proberen zodanig uitleggen waarom je gelooft, dat hij zoiets heeft van: ik begrijp de gedachtegang. Ik zou zelf direct de koppeling, die niet-christenen hebben, tussen wetenschap en geloof losmaken. Anders blijven ze denken: hij is gek, hij gelooft in iets dat niet bewezen is.

Ik zie hier wel een beetje vreemd scenario voor me.

Collega: zin om zondagmorgen te gaan squashen?
CDR: nee, kan niet, dan zit ik in de kerk.
Collega: ben jij gelovig dan?

En CDR gaat zweten, zijn hersenen maken overuren, denkend: hoe kan ik hem raken, hoe kan ik zorgen dat hij onder de indruk raakt van mijn geloof.

Nou, dat lukt je toch niet. Die collega is geïnteresseerd in jou en dus in wat jij gelooft. Door zijn vooroordeel verwacht hij nu een PR-praatje waaruit duidelijk moet worden dat ook hij gelovig moet worden. Als hij ziet dat dat precies is waar je mee bezig bent, neemt hij je niet meer serieus. Dus ik zou zeggen: maak je niet zo druk om wat je moet zeggen. Leg wat uit, over wat voor soort christen je bent (protestant/ katholiek), leg uit dat je geloof een geloof vanuit je hart is (dat je weet dat Hij er is) en dat het een geloof van je verstand is (zingeving enzo). Je kunt voor de gein zeggen dat je een relatie hebt met Jezus en dan weet je gelijk of je collega geïnteresseerd is (vraagt waar je het in vredesnaam over hebt) of niet.

Heb een leuk gesprek (heb ik vaak gehad, mensen gaan niet direct halleluja roepen, maar een leuk gesprek was het wel), maar probeer niemand te raken. Dan weten ze gelijk dat jij denkt dat ze in de hel komen, is anti-PR voor het christendom. En nog onterecht ook, want of ze in de hel komen is allerminst zeker

Ja, maar rekening houden, dat kan ook op andere manieren dan door iemand te raken. Je kunt iemand ook proberen zodanig uitleggen waarom je gelooft, dat hij zoiets heeft van: ik begrijp de gedachtegang. Ik zou zelf direct de koppeling, die niet-christenen hebben, tussen wetenschap en geloof losmaken. Anders blijven ze denken: hij is gek, hij gelooft in iets dat niet bewezen is.

Ik zie hier wel een beetje vreemd scenario voor me.

Collega: zin om zondagmorgen te gaan squashen?
CDR: nee, kan niet, dan zit ik in de kerk.
Collega: ben jij gelovig dan?

En CDR gaat zweten, zijn hersenen maken overuren, denkend: hoe kan ik hem raken, hoe kan ik zorgen dat hij onder de indruk raakt van mijn geloof.

Nou, dat lukt je toch niet. Die collega is geïnteresseerd in jou en dus in wat jij gelooft. Door zijn vooroordeel verwacht hij nu een PR-praatje waaruit duidelijk moet worden dat ook hij gelovig moet worden. Als hij ziet dat dat precies is waar je mee bezig bent, neemt hij je niet meer serieus. Dus ik zou zeggen: maak je niet zo druk om wat je moet zeggen. Leg wat uit, over wat voor soort christen je bent (protestant/ katholiek), leg uit dat je geloof een geloof vanuit je hart is (dat je weet dat Hij er is) en dat het een geloof van je verstand is (zingeving enzo). Je kunt voor de gein zeggen dat je een relatie hebt met Jezus en dan weet je gelijk of je collega geïnteresseerd is (vraagt waar je het in vredesnaam over hebt) of niet.

Heb een leuk gesprek (heb ik vaak gehad, mensen gaan niet direct halleluja roepen, maar een leuk gesprek was het wel), maar probeer niemand te raken. Dan weten ze gelijk dat jij denkt dat ze in de hel komen, is anti-PR voor het christendom. En nog onterecht ook, want of ze in de hel komen is allerminst zeker

Mooi man, uit je hele verhaal blijkt dat je de ander toch raakt. Je gaat ervan uit jezelf te zijn en dat de ander geinteresseerd is in jou. Dus je raakt de ander door te vertellen wat jou persoonlijk bezighoudt.

Collega: zin om zondagmorgen te gaan squashen?
CDR: nee, kan niet, dan zit ik in de kerk.
Collega: ben jij gelovig dan?

CDR: Ja.
Collega: oh, zaterdag dan?

Maar kun je gewoon vertellen wat je gelooft, of niet? Daar ging het om.

Maar kun je gewoon vertellen wat je gelooft, of niet? Daar ging het om.

Dat zal dan ongeveer neerkomen op ziets als: ik geloof in God, Jezus Christus en de Heilige Geest, die één zijn. Ik geloof dat God onze Vader en Schepper is, dat Jezus, die God is en mens, geboren is uit de maagd Maria om door Zijn offer aan het kruis de mensheid te verlossen. Ik geloof dat de Heilige Geest het leven geeft. Ik geloof in één doop ter vergeving van de zonden, in de wederopstanding naar het vlees en in een laatste oordeel. Ik geloof in de Heilige Eucharistie. Ik geloof de ene, heilige, apostolische Kerk en het levend magisterium.