Ik begrijp niet zo goed waarom je een ander niet voor je mag laten werken op zondag. Het is geen slaaf, hij heeft er zelf mee ingestemd ook op zondag te werken. Misschien is je ober wel een jood en heeft ie op zaterdag lekker sabbat gevierd, dan is het voor hem toch geen probleem om op zondag te werken...

Precies wat ML een paar posts (en een half jaar) geleden zei. Zijn vragen liggen 'achter' die van jou, en het lijkt me niet makkelijk er een antwoord op te vinden.

Ik begrijp niet zo goed waarom je een ander niet voor je mag laten werken op zondag. Het is geen slaaf, hij heeft er zelf mee ingestemd ook op zondag te werken. Misschien is je ober wel een jood en heeft ie op zaterdag lekker sabbat gevierd, dan is het voor hem toch geen probleem om op zondag te werken...

Hoezo is het (zie mijn eerdere post(s)) een opgelegde regel? M.i. is dat namelijk niet zo... Tuurlijk zal de meerderheid het met je eens zijn dat het goed is om zo nu en dan rust te houden, dit is echter geen verplichting. Ik ben het wel eens met de eerdere posts, vooral die van P.

Wat kan en mag je doen op zondag?

Ik ben opgevoed met 'regels' over de zondag. Dat is de rustdag, je gaat niet naar winkels, pretparken, bios, terrasje, strand of weet ik het wat. Je werkt niet op die dag, en maakt ook geen gebruik van werkende mensen, noodgevallen daarbuiten gelaten (zorg enzo). Zo ben ik opgevoed, zo hoorde ik het van mijn ouders en vanaf de kansel. Zo hoort het. Sinds ik bij Ichthus ben gekomen merk ik dat ik hier veel losser in ben geworden, en ik ben daardoor mijn eigen mening hierin een beetje kwijtgeraakt...

Ik maak er geen probleem meer van om op zondag te reizen, ga gerust uit eten, en ga zo maar door. Toch zit het me ergens dwars. Iets in mij zegt dat ik weer terug zou moeten gaan naar mijn oude regels, aan de andere kant lijkt het juist wel goed zo.

Ik merk binnen Ichthus hier ook veel verdeeldheid over. De één vindt alles prima, zolang je maar een kerk bezoekt. De ander zet die dag echt apart. Ik merk dat ik erg met het eerste ben meegegaan, maar waar ligt dan de grens?

Mijn vraag dus: in hoeverre gebruiken we de zondag nog echt als rustdag? Wat kan, en wat absoluut niet? Wie kan mij vertellen hoe je deze dag verantwoord kan gebruiken?

Ik ben zeer benieuwd hoe anderen hierover denken!
Misschien zitten er wel meer met deze vraag?

Ten eerste is de zondag een rustdag, dus relax! Ook geen tienduizend regeltjes, wat mag wel en wat mag niet, relax! De mens is er niet voor de zondag, maar de zondag voor de mens. Ten tweede is zondag de dag van de HEER (eigenlijk de sabbat, maar iemand vond het nodig om hier de zondag van te maken, prima), dus is het ook een dag om aan Hem te wijden. Daarom is het idd goed om naar de kerk te gaan, maar dat zal iedereen met mij eens zijn.

Ik herken het wel een beetje dat ik steeds vaker denk: ach, dat kan ook wel op zondag, maar dat het me eigenlijk toch dwarszit. Reizen met het OV bijvoorbeeld. Na een weekendje weg op zondag weer terug met de trein, maar eigenlijk heeft het OV-personeel dan geen vrije dag.

Waar ik me so wie so van onthoud is het winkelen / uitgaan / geld uitgeven op zondag. Zaterdag haal je gewoon voor twee dagen manna in huis, zodat je zondag ook wat hebt.

Ik weet niet of je ook doelt op TV-kijken enzo, maar ik ga daar toch even op in. Ik kijk so wie so niet zoveel tv, maar een keertje tv op zondag moet kunnen, vind ik, alhoewel: er zijn wel weer mensen aan het werk om de tv op zondag mogelijk te maken... Waar ik absoluut geen fan van ben is om op de dag van de HEER de ganse dag die schreeuwende tv-onzin aan te kijken/luisteren.

ik zie dat LA 'naar het strand gaan' noemt als iets dat niet op zondag mag. Daar ben ik het niet mee eens. Ontspannen mag best op zondag. Ik ga ook gerust een postje voetballen/basketballen op zondag. Een voetbalwedstrijd in de Euroborg bezoeken doe ik dan weer niet.

Waar ligt de grens? ga niet werken en laat anderen ook niet voor je werken. Naar het strand kan dus prima, naar het zwembad gaan zou ik niet doen.
Enige uitzonderingen zijn dan sectoren als de zorg uiteraard en toch ook het OV. Soms heb je geen keus en moet je op zondag reizen, omdat je anders nergens kunt slapen. En soms ga je met de bus naar de kerk omdat je fiets kapot is...

Overigens valt studeren voor mij ook onder werken. Studeren op zondag doe ik alleen in uitzonderingen.

Tot slot ben ik het eens met wat Double UB zei: ga niet vastzitten klampen aan regeltjes maar relax!

dan nog even een zijspoor: volgens mij vraagt God van ons 1 dag in de week als rustdag te hebben. Hij zegt niet welke dag (ja, de sabbat, maar dat doen we al lang niet meer). Volgens mij is er dus niet zo veel mis mee om je rustdag op dinsdag ofzo te houden, afgezien van het feit dat de zondag het meest praktisch is als rustdag.

Zelf zie ik niet zoveel problemen in het gebruiken van openbare voorzieningen op zondag. De sabbat (of zondag voor alle heidense christenen, me included) is er voor de mens, niet de mens voor de sabbat.
Mensen voor je laten werken op zondag vind ik nogal een zwakke argumentatie, de werkende persoon kiest er zelf voor; voor zover ik weet voorziet de nederlandse wet er in dat je kan weigeren op zondag te werken. (dat vond mn laatste werkgever niet leuk )
Volgens mij is het hele debacle 'zondagsheiliging' een mooi voorbeeldje van nederlandse bekrompenheid. Een interessant gegeven is bijvoorbeeld dat Zondagsheiliging alleen in de nederlandse wikipedia voorkomt; in andere talen is het een paragraaf op de 'zondag' pagina.
Als ik met Paulus mag eindigen (uit Romeinen 14:5) :
De een beschouwt bepaalde dagen als een feestdag, voor de ander zijn alle dagen gelijk. Laat iedereen zijn eigen overtuiging volgen.
Laten we alle dagen aan de Heer geven en niet alleen de sabbat-met-vertraging

"ze kiezen er zelf voor" vind ik juist een zwak argument. Dat wil toch niet zeggen dat je het goed moet keuren en er gebruik van moet maken?
Homo's die trouwen kiezen er ook zelf voor. Moeten we dat ook goedkeuren?

verder:

Laten we alle dagen aan de Heer geven en niet alleen de sabbat-met-vertraging

Amen!

Laten we alle dagen aan de Heer geven en niet alleen de sabbat-met-vertraging

Amen!

Jazeker, daar ben ik het ook mee eens.

Toch blijf ik het vreemd vinden dat de zondag vroeger echt een heilige dag was, en nu steeds meer op een doordeweekse dag begint te lijken. Als christen zijnde ga je die dag wel naar de kerk, maar het lijkt wel alsof je daarna weer vrij bent om je dagelijkse dingen weer op te pakken.

Omdat ik bij mezelf ook die verandering merk (die me nog steeds frustreert/verwart), weet ik gewoon niet meer wat goed is en wat absoluut niet. Ik word ook afgeleid van de zondag ofzo.

In de bijbel staan wel richtlijnen over deze dag, maar die regels gebruiken wij allang niet meer.

De vraag staat nog steeds: waar ligt de grens? Je kunt wel aangeven waar deze voor jou ligt, maar hoe kom je daarbij? Is dat gewoonte of bijbels onderbouwd?

De vraag staat nog steeds: waar ligt de grens? Je kunt wel aangeven waar deze voor jou ligt, maar hoe kom je daarbij? Is dat gewoonte of bijbels onderbouwd?

de grens die ik noemde is: laat geen mensen voor je werken en werk zelf niet. Ontspannen mag wel.

Waarom? Omdat de bijbel (exodus 20:8-11) zegt dat je op sabbat niet zult arbeiden.
Er staat niet dat je niet mag ontspannen, dus een potje voetballen of aan het HP gaan liggen: no problem. Rusten betekent niet dat je de hele dag in je bed moet liggen of op je luie stoel moet zitten. Rusten betekent ontspannen.
Maar de dag is toch gewijd aan de Heer? Klopt, maar zoals al gezegd moeten we elke dag leven voor God, niet alleen op de zondag/sabat.

Geen enkele theoloog (voor zover ik weet) heeft tot nog toe kunnen aantonen dat de regels omtrent de sabbath (geen sabat Proeme, dat is een heksenfeest ) ook voor de zondag gelden.
Nog sterker, nergens uit de Bijbel valt op te maken dat de zondag een verplichte rustdag is.
Natuurlijk mogen we de zondag (of welke dag dan ook) zien als een gave van God en laten we er daarom ook dankbaar gebruik van maken.

Daarom zou ik willen stellen dat op zondag in principe alles mag, maar dat niet alles aan te raden is om op zondag te doen. Dus je moet volgens mij niet iets laten omdat God dat verbiedt, maar omdat God een beter idee heeft over de invulling van de rustdag.

Hm, grappig, ik had het hier laatst min of meer over met iemand uit onze gemeente. Even wat teksten die ik tegenkwam hieromtrent:

Jesaja 56
1 Alzo zegt de HEERE: Bewaart het recht, en doet gerechtigheid; want Mijn heil is nabij om te komen, en Mijn gerechtigheid om geopenbaard te worden.
2 Welgelukzalig is de mens, die zulks doet, en het mensenkind, dat daaraan vasthoudt; die de sabbat houdt, zodat hij die niet ontheiligt, en die zijn hand bewaart van enig kwaad te doen.
3 En de vreemde, die zich tot de HEERE gevoegd heeft, spreke niet, zeggende: De HEERE heeft mij gans en al van Zijn volk gescheiden; en de gesnedene zegge niet: Ziet, ik ben een dorre boom.
4 Want alzo zegt de HEERE van de gesnedenen, die Mijn sabbatten houden, en verkiezen hetgeen, waartoe ik lust heb, en vasthouden aan Mijn verbond;
5 Ik zal hen ook in Mijn huis en binnen Mijn muren een plaats en een naam geven beter dan van de zonen en van de dochters; een eeuwige naam zal Ik een ieder van hen geven, die niet uitgeroeid zal worden.
6 En de vreemden, die zich tot de HEERE voegen, om Hem te dienen, en om de Naam des HEEREN lief te hebben, om Hem tot knechten te zijn; al wie de sabbat houdt, dat hij die niet ontheiligt, en die aan Mijn verbond vasthouden;
7 Die zal Ik ook brengen tot Mijn heilige berg, en Ik zal hen verheugen in Mijn bedehuis; hun brandoffers en hun slachtoffers zullen aangenaam wezen op Mijn altaar; want Mijn huis zal een bedehuis genoemd worden voor alle volken.

Ik heb mij afgevraagd of dit ook over ons zou kunnen gaan. Maar bij nader inzien gaat het denk ik toch vooral over Jodengenoten. Een andere tekst:

Jesaja 66
18 Hun werken en hun gedachten! Het komt, dat Ik vergaderen zal alle heidenen en tongen, en zij zullen komen, en zij zullen Mijn heerlijkheid zien.
19 En Ik zal een teken aan hen stellen, en uit hen, die het ontkomen zullen zijn, zal Ik zenden tot de heidenen, naar Tarsis, Pul, en Lud, de boogschutters, naar Tubal en Javan, tot de ver gelegen eilanden, die Mijn gerucht niet gehoord, noch Mijn heerlijkheid gezien hebben; en zij zullen Mijn heerlijkheid onder de heidenen verkondigen.
20 En zij zullen al uw broeders uit alle heidenen de HEERE tot een spijsoffer brengen, op paarden, en op wagens, en op koetsen, en op muildieren, en op snelle lopers, naar Mijn heilige berg toe, naar Jeruzalem, zegt de HEERE, zoals de kinderen Israëls het spijsoffer in een rein vat brengen tot het huis des HEEREN.
21 En ook zal Ik uit hen enigen tot priesters en tot Levieten nemen, zegt de HEERE.
22 Want zoals die nieuwe hemel en die nieuwe aarde, die Ik maken zal, voor Mijn aangezicht zullen staan, spreekt de HEERE, alzo zal ook uw zaad en uw naam staan.
23 En het zal geschieden, dat van de ene nieuwe maan tot de andere, en van de ene sabbat tot de andere, alle vlees komen zal om te aanbidden voor Mijn aangezicht, zegt de HEERE.
24 En zij zullen uitgaan, en zij zullen de dode lichamen van de lieden zien, die tegen Mij overtreden hebben; want hun worm zal niet sterven, en hun vuur zal niet uitgeblust worden, en zij zullen voor alle vlees een afgrijzing wezen.

18 doet me denken aan Pinksteren, 19 aan Paulus' reizen (met m'n beperkte topografische kennis ). 23 zou dus over ons kunnen gaan. Misschien niet supersterk, maar toch.

Dit zou dan betekenen dat God ook van ons vraagt de Sabbat te houden. En de man met wie ik praatte vatte dat ook op als echt de zevende dag van de week voor God apart zetten. Echter:

Hebreeën 4
1 Laten wij daarom op onze hoede zijn, dat niemand van u, terwijl nog een belofte van tot zijn rust in te gaan bestaat, de indruk zou wekken achter te blijven.
2 Want ook ons is het evangelie verkondigd evenals hun, maar het woord der prediking was hun niet van nut, omdat het niet met geloof gepaard ging bij hen, die het hoorden.
3 Want wij gaan tot [de] rust in, wij, die tot geloof gekomen zijn, zoals Hij gesproken heeft:
gelijk Ik gezworen heb in mijn toorn:
Nooit zullen zij tot mijn rust ingaan,
en toch waren zijn werken van de grondlegging der wereld af gereed.
4 Want Hij heeft ergens van de zevende dag aldus gesproken: En God rustte op de zevende dag van al zijn werken;
5 en hier wederom: Nooit zullen zij tot mijn rust ingaan.
6 Aangezien nog te wachten is, dat sommigen tot die rust zullen ingaan, en zij, die het evangelie eerst ontvangen hebben, niet ingegaan zijn wegens hun ongehoorzaamheid,
7 stelt Hij wederom een dag vast, heden, als Hij door David na zo lange tijd spreekt, zoals boven gezegd werd:
Heden, indien gij zijn stem hoort,
verhardt uw harten niet.
8 Want indien Jozua hen in de rust gebracht had, zou Hij niet (meer) over een andere, latere dag gesproken hebben.
9 Er blijft dus een sabbatsrust voor het volk van God.
10 Want wie tot zijn rust is ingegaan, is ook zelf tot rust gekomen van zijn werken, evenals God van de zijne.
11 Laten wij er dus ernst mede maken om tot die rust in te gaan, opdat niemand ten val kome door dit voorbeeld van ongehoorzaamheid te volgen.

Op basis hiervan is mijn mening dat we door gehoorzaamheid aan het evangelie in Gods eeuwige sabbatsrust ingaan en dat de sabbat die aan de Joden gegeven was hier, zoals met wel meer dingen in de wet, een voorafbeelding van is. Volgens mij is Romeinen 14 in dit topic al genoemd. En aan de Galaten schreef Paulus het volgende:

Galaten 4
9 En nu, als gij God kent, ja, veelmeer door God gekend zijt, hoe keert gij u weer tot de zwakke en arme eerste beginselen, welke gij weer van voren aan wilt dienen?
10 Gij onderhoudt dagen, en maanden, en tijden, en jaren.
11 Ik vrees voor u, dat ik enigszins tevergeefs aan u gearbeid heb.

Ik denk dus dat als een wet een dag houden niet Gods bedoeling is. Ik denk wel dat de wet ons hier iets kan leren over hoe onze schepping inelkaar zit. Gisteren las ik toevallig nog in Genesis 3:17 hoe God de mens ertoe veroordeelt dat hij de rest van z'n leven met smart van de aardbodem zal eten. Dat gezwoeg en getob in de werkweek is denk ik niet Gods oorspronkelijke bedoeling geweest. Ik denk dat God Israël de sabbat ook tot zegen heeft gegeven zodat ze zich een dag op Hem konden richten en niet aldoor afgeleid werden door die aardse zorgen. Leuk detail: er staat in dat gebod óók "zes dagen zult gij arbeiden" .

Ik heb me er ook vaak over verbaasd hoe het kan dat men de zondag als een soort nieuwe sabbat is gaan zien. In het NT is geen gebod te vinden om een sabbat danwel zondag te houden en ik denk dat, in lijn met Romeinen 14, het prima is als je vanuit je overtuiging een dag voor God apart zet en er je invulling aan geeft. Ik vind fietsen/hobbyen bijvoorbeeld geen probleem op m'n rustdag, ik merk juist dat ik als ik fysiek actief ben m'n gedachten gemakkelijker naar God laat uitgaan. En mijn overtuiging is dat ik me ook geen slavenjuk op de hals moet halen van een verplichte rustdag .

Als laatste iets over m'n gedachten die ik zo gehad heb over de kwestie "sabbat of zondag". Mede dankzij de themakring Israël van vorig jaar heb ik zeer veel bewondering gekregen voor Joodse gebruiken en ben ik me ook erg bewust geworden van de Joodse olijfboom waar mijn takje op geënt is. Ik heb me toen ook wel afgevraagd of je als gemeente je samenkomsten niet op zaterdag zou moeten houden. Ik weet wel dat ik in het kader van "bewustwording" me wel meer met Joodse feestdagen zou willen bezighouden en dat ik met de "christelijke" feestdagen eigenlijk niet zoveel heb en ze zeker niet als "van God verordineerd" zie. Maar uiteindelijk is m'n gevoel erbij "omdat het mooi is" en niet "omdat het moet". Als dan in Handelingen 20:7 duidelijk wordt dat de discipelen op de eerste dag van de week avondmaal vierden en dat in 1 Korinthe 16:2 ook gezegd wordt dat er gaven werden verzameld op die dag ga ik er niet moeilijk over doen dat we tegenwoordig vaak op zondag samenkomen.

(Credits: ik heb dit even als geheugensteuntje gebruikt).

Resumerend: ik denk dat in de huidige staat van de schepping het houden van een rustdag goed is. Iemand bij ons in de gemeente had ook wel eens verteld dat ze in een communistisch land geprobeerd hadden een 10-daagse week in te voeren zodat mensen meer werkten. Dat werkte alleen niet echt. Ik denk verder dat wij als we aan het evangelie gehoorzaam zijn we alle dagen van ons leven aan de Heer wijden we in Zijn eeuwige sabbatsrust zijn en in elk geval geen schuldgevoel hoeven hebben als we naar de letter van de wet dingen uitspoken op onze rustdag die niet zouden mogen.

...Als dan in Handelingen 20:7 duidelijk wordt dat de discipelen op de eerste dag van de week avondmaal vierden en dat in 1 Korinthe 16:2 ook gezegd wordt dat er gaven werden verzameld op die dag ga ik er niet moeilijk over doen dat we tegenwoordig vaak op zondag samenkomen.

Nu ruk je wel twee teksten heel erg uit z'n verband... Of in ieder geval generaliseer je ze: Omdat het die zondag gebeurde, moet/mag het nu ook gebeuren. Niet doet mij vermoeden dat het ongewoon was om als broerders (en zusters) samen kwamen in die tijd dat ze samen het brood braken. Net zoals de discipelen dat deden vlak na pinksteren. (Hand 2:46) Dus natuurlijk mag het avondmaal gehouden worden op zondag en maandag en dinsdag en woensdag en... Dus vind ik niet dat het als argument kan gelden voor de zondag ipv de sabbat.
Verder is het met 1 Korinthe 16:2 denk ik gewoon zo dat het praktisch zo was dat ze de eerste dag van de week kregen uitbetaald en dan meteen opzij moesten leggen en niet wachten totdat de helft alweer weg was. Dus als argument vind ik ook deze tekst niet bijster goed.

Verder ben ik het wel met je eens dat het een voorafspiegeling was en dat we nu ook elke dag vanuit die vrede en rust mogen leven (nu nog ff in praktijk brengen) voor God.

Dus natuurlijk mag het avondmaal gehouden worden op zondag en maandag en dinsdag en woensdag en... Dus vind ik niet dat het als argument kan gelden voor de zondag ipv de sabbat.

Dat bedoelde ik ook niet te zeggen. Ik zie het niet als normatief voor wat wij zouden moeten doen, als ik zo zou kiezen is het wederom meer "omdat het mooi is" in plaats van "omdat het moet" . Ik denk zelfs dat het gewoon handig is om op zondag samen te komen in onze cultuur. En het zou ook goed kunnen zijn dat men in de tijd van Handelingen met het breken van brood de week begon... dat weet je niet. Jezus brak het brood zelf niet op zondag .

(geen sabat Proeme, dat is een heksenfeest )

echt? wist ik niet

Op zich ben ik het met Tjoardster eens dat de zondag een speciale dag is/kan zijn. Keiharde Bijbelse bewijzen zijn er misschien niet voor (1 Korinthe 16 stelt bijv. alleen maar dat er op de eerste dag van de week geld verzameld werd, niet dat dit in gemeente-verband gebeurde, zie de Staten Vertaling waar staat dat men bij zichzelven geld opzij legde), maar dat doet er in dit geval ook niet toe.
Wat we wel kunnen stellen is dat God in ieder geval niet meer eist dat we op zaterdag een verplichte rustdag houden, met allerlei regeltjes daaraan verbonden.
Volgens mij (en ik zie hierbij geen Bijbelse tegenargumenten) is deze verplichte rustdag veranderd in een feestdag, mogelijk de zondag, maar in ieder geval zonder regeltjes.

Volgens mij waren de regeltjes voor de sabbat meer van de hand van de Farizeeën dan van God.

Je kan je natuurlijk afvragen of de zondag hetzelfde is als de sabbat, maar het is gewoon goed voor de mens als hij een dag kan uitrusten. God heeft niet voor niets een rustdag ingesteld. Ik denk niet zozeer dat de zondag nou een echte feestdag geworden is, tenminste ik ervaar niet elke zondag als een feestdag.

Waarom zou je juist op zondag je ineens vreselijk op God gaan richten, meer dan normaal? Volgens mij is dat iets voor elke dag. Het verschil met andere dagen is dat je rust ipv werkt. OK, ik geef toe: als je niet werkt heb je meer tijd over om je op God te richten.

Als ik het goed begrijp heeft tot nu toe nog niemand problemen met activiteiten op zondag, zolang je er niet voor betaalt. Toch zie ik dan niet het verschil met een 'gewone' dag. Daar zitten ook dagen tussen dat ik niks uitgeef (gelukkig!).

God heeft toch echt die dag apart gezet. Niet alleen omdat het goed is voor de mens, ook omdat hij dat gewoon van ons vraagt. Uit respect zouden we volgens mij de zondag echt wel als heilige dag moeten zien. Oke, je moet alle dagen bezig zijn met je geloof, maar de zondag heeft daar voor mij toch wat meerwaarde in. Je wordt even extra stilgezet, roept op tot bezinning. Door al die activiteiten die wel zouden mogen (ik mocht vroeger absoluut niet rolschaatsen op zondag), word je daar best wel van afgeleid.

Afgelopen zondag ging ik 's morgens naar de kerk, met de auto naar Grunn (luxe!), voor de rest heb ik gewoon gerelaxed, beetje rondhangen buiten, genieten van het weer, je kent het wel. Aan het einde van de dag moest ik echt even nadenken welke dag het ook alweer was! Naar mijn gevoel had ik de zondag niet goed benut.

Dus: ik ben het ermee eens dat je alle dagen met God bezig moet zijn, maar de zondag is naar mijn mening toch wel een extraatje waar we meer respect voor zouden moeten hebben. Het is moeilijk hier ook echt naar te streven.

Ben ik nu de enige die dit zo ziet?

tsja, de discipelen mochten ook gewoon korenaren plukken op sabbath.
Dat de zondag een aparte dag is, dat uit zich toch al in het niet werken (incl studeren)?

Kijk eens naar alles wat Jezus en het NT over de sabbat zegt. En dan ook ff naar het OT. Exodus is al aangehaald, maar ook Jesaja en vele andere profeten hebben het over de sabbat. (Sorry dat ik het niet ff doen, maar daar heb ik ff geen zin in )

Als ik het goed begrijp heeft tot nu toe nog niemand problemen met activiteiten op zondag, zolang je er niet voor betaalt. Toch zie ik dan niet het verschil met een 'gewone' dag. Daar zitten ook dagen tussen dat ik niks uitgeef (gelukkig!).

God heeft toch echt die dag apart gezet. Niet alleen omdat het goed is voor de mens, ook omdat hij dat gewoon van ons vraagt. Uit respect zouden we volgens mij de zondag echt wel als heilige dag moeten zien. Oke, je moet alle dagen bezig zijn met je geloof, maar de zondag heeft daar voor mij toch wat meerwaarde in. Je wordt even extra stilgezet, roept op tot bezinning. Door al die activiteiten die wel zouden mogen (ik mocht vroeger absoluut niet rolschaatsen op zondag), word je daar best wel van afgeleid.

Afgelopen zondag ging ik 's morgens naar de kerk, met de auto naar Grunn (luxe!), voor de rest heb ik gewoon gerelaxed, beetje rondhangen buiten, genieten van het weer, je kent het wel. Aan het einde van de dag moest ik echt even nadenken welke dag het ook alweer was! Naar mijn gevoel had ik de zondag niet goed benut.

Dus: ik ben het ermee eens dat je alle dagen met God bezig moet zijn, maar de zondag is naar mijn mening toch wel een extraatje waar we meer respect voor zouden moeten hebben. Het is moeilijk hier ook echt naar te streven.

Ben ik nu de enige die dit zo ziet?

Zelfs met betalen heb ik geen problemen.
Maar ik geef je voor de rest gelijk: de zondag mag best een speciale dag zijn.

Als je jezelf afvraagt wat wel en niet kan op de sabbat, lees exodus 20:8-11. Er wordt gesteld dat je geen werk doet en dat je geen mensen voor je laat werken op de 7e dag en dat je deze dag heiligt(apart zet).
Persoonlijk vind ik dit heel duidelijk, maar wij christenen lijken sterk op de farizeeën uit Jezus tijd. Wij zijn op zoek naar grenzen. Wanneer is iets werken en wanneer niet? Is langs een graanveld lopen en een paar graankorrels pakken werk?

Mijn invulling aan de sabbat(zaterdag) is me richten op God en genieten van deze feestelijke dag.

Verder wil ik nog even off-topic zeggen: Wie zijn wij om te zeggen dat het niet uit maakt welke dag je apart zet als de bijbel het over de 7e dag heeft?

Als je jezelf afvraagt wat wel en niet kan op de sabbat, lees exodus 20:8-11. Er wordt gesteld dat je geen werk doet en dat je geen mensen voor je laat werken op de 7e dag en dat je deze dag heiligt(apart zet).
Persoonlijk vind ik dit heel duidelijk, maar wij christenen lijken sterk op de farizeeën uit Jezus tijd. Wij zijn op zoek naar grenzen. Wanneer is iets werken en wanneer niet? Is langs een graanveld lopen en een paar graankorrels pakken werk?

Mijn invulling aan de sabbat(zaterdag) is me richten op God en genieten van deze feestelijke dag.

Verder wil ik nog even off-topic zeggen: Wie zijn wij om te zeggen dat het niet uit maakt welke dag je apart zet als de bijbel het over de 7e dag heeft?

En wie ben ik om, als God via het kerkelijk leergezag (of dit nu katholiek is of gereformeerd oid) communiceert dat de zondag dé feestdag dient te zijn, te blijven vasthouden aan de sabbat? Het is maar hoe je het ziet, als je meent dat God zegt dat het niet uitmaakt welke dag je opzij zet (ik zie dat overigens niet zo), wie ben jij dan om tegen God in te gaan? De gekste standpunten komen vaak voort uit vroomheid en gehoorzaamheid.

Wat de zondag betreft: die is in de loop van de tijd zo ontstaan en echt bijbels onderbouwd is dat niet. Zoals wel meer dingen overigens. Wat je wel of niet mag doen, is een kwestie van traditie en/ of eigen inzicht. Bij gebrek aan traditie gaat men tegenwoordig meestal uit van eigen inzicht of een mengseltje van oude sabbatsregels en zondagstraditie. De katholieke kerk (ik ben katholiek) leert dat je zondag in principe alle activiteiten mag ontplooien, mits deze je invulling van de zondag als feestdag niet in de weg staan. Dat voldoet m.i. prima aan het doel van de zondag, nl. een feestdag voor God en niet een dag-waarop-...-niet-mag, wat het al snel wordt als je allerlei specifieke regels gaat opstellen.

Als je jezelf afvraagt wat wel en niet kan op de sabbat, lees exodus 20:8-11. Er wordt gesteld dat je geen werk doet en dat je geen mensen voor je laat werken op de 7e dag en dat je deze dag heiligt(apart zet).
Persoonlijk vind ik dit heel duidelijk, maar wij christenen lijken sterk op de farizeeën uit Jezus tijd. Wij zijn op zoek naar grenzen. Wanneer is iets werken en wanneer niet? Is langs een graanveld lopen en een paar graankorrels pakken werk?

De door jou aangehaalde tekst uit Ex. 20 gaat over de 7e dag, zoals je zelf ook al zegt. Dus heeft totaal niets te maken met de positie van de zondag, behalve als je kan aantonen dat de zaterdag als verplichte(!) rustdag is overgegaan in de zondag als verplichte rustdag (tlijkt wel de doopdiscussie;))

Als je de bijbel leest zie je heel duidelijk dat de tien geboden aan Israël, de joden toen, gegeven zijn en niet aan de christenen van nu. Daarmee zeg ik niet dat de tien geboden slecht zijn, maar alleen dat wij niet verplicht zijn er ons aan te houden. In het nieuwe testament worden bijna alle van de tien geboden herhaalt, zodat ze wel voor ons gelden, behalve eentje: die van de sabbat.
De sabbat van de joden geldt niet voor ons christenen van nu!!
Ook de zondag kan nooit centraal staan, want dat is een kopie van een heidens beginsel, ingesteld door een Romeinse keizer.

Wel denk ik dat het goed is voor de mens om een dag rust te houden in de week voor zijn geestelijke en lichamelijke gesteldheid (net zoals ik denk dat je beter rundvlees dan varkensvlees kan eten, beter niet kunt roken etc.). Deze dag is niet specialer dan andere dagen naar God toe, wel is het praktisch om op deze dag bijeen te komen, omdat bijna iedereen dan kan.


Mijn mening is dus dat de bijbel zegt dat het goed is om een dag rust te houden, hoe je die rust dan invult moet je zelf weten (zonder beperkingen: sporten, auto rijden, je kalf uit de put redden, wat werken, wat studeren, winkelen etc. mogen allemaal!). Als jij er problemen mee hebt iemand te betalen moet je dit vooral niet doen en dat is dikke prima, dit mag je op bijbelse gronden iemand anders echter niet verbieden.

De relevante teksten zijn grotendeels al aangegeven en de links van Tjoadster zijn ook interessant hierbij

Als je de bijbel leest zie je heel duidelijk dat de tien geboden aan Israël, de joden toen, gegeven zijn en niet aan de christenen van nu. Daarmee zeg ik niet dat de tien geboden slecht zijn, maar alleen dat wij niet verplicht zijn er ons aan te houden. In het nieuwe testament worden bijna alle van de tien geboden herhaalt, zodat ze wel voor ons gelden, behalve eentje: die van de sabbat.
De sabbat van de joden geldt niet voor ons christenen van nu!!

Waarom zouden de geboden die gegeven zijn aan Israel niet voor ons gelden. Wij zijn toch bij Israel ingelijfd? Goed, dit kun je doortrekken naar de voedselwetten enzo en je afvragen waarom we ons daar niet meer aan houden, maar ik vind dit wat kort door de bocht.

Hoe kom je erbij dat wij zijn ‘ingelijfd’ bij Israël? Wat bedoel je daar precies mee?

Lees Mattheus 5, erg belangrijk stuk uit de bergrede van Jezus. Jezus heeft door zijn verlossing de wet vervuld. Wat me als eerste opvalt is dat Jezus het heeft over "gelukkig zijn zij...". Daar staat nergens bij dat we gelukkig zijn als we ons aan bepaalde regels houden.

Dan deze tekst:

Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. 18 Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet één jota of één tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied. (Matt. 5:17-18 )

De vraag is of we ons dan nog aan de wet van Mozes (ook wel: de 10 geboden) moeten houden. Of we inderdaad moeten stenigen, ons aan de voedselwetten moeten houden en of we de sabbat moeten houden. In alle opzichten zijn we dan al fout bezig omdat we ons helemaal niet aan de sabbat houden (van zonsondergang op vrijdag tot die van zaterdag - als je vind dat wij ons aan de sabbat moeten houden ga dan niet zeggen dat dat dan niet uitmaakt). Volgens mij geeft de bijbel een tweeledig antwoord, allereerst door duidelijk te maken dat de sabbat voor Israël is (teksten als voorbeeld, er zijn meerdere te vinden, lees ze ook in hun context!):

Gij dan, spreek tot de Israëlieten: maar mijn sabbatten moet gij onderhouden, want dat is een teken tussen Mij en u, van geslacht tot geslacht, zodat gij weet, dat Ik de HERE ben, die u heilig. 14 Gij zult de sabbat onderhouden, want deze is iets heiligs voor u; wie hem ontheiligt, zal zeker ter dood gebracht worden, want ieder die daarop werk verricht, zal uitgeroeid worden uit het midden van zijn volksgenoten. 15 Zes dagen mag men arbeiden, maar op de zevende dag zal er een volledige sabbat zijn, de HERE geheiligd: ieder die op de sabbatdag werk verricht, zal zeker ter dood gebracht worden. 16 De Israëlieten zullen de sabbat onderhouden, door de sabbat te vieren, zij en hun nageslacht, als een altoosdurend verbond. 17 Tussen Mij en de Israëlieten is deze een teken voor altoos, want in zes dagen heeft de HERE de hemel en de aarde gemaakt, en op de zevende dag heeft Hij gerust en adem geschept. (Ex. 31:13-17)

12 Ook gaf Ik hun mijn sabbatten als een teken tussen Mij en hen, opdat zij zouden weten, dat Ik, de HERE, hen heilig. (Ez. 20:12)

Dan ten tweede wordt in het nieuwe testament nergens gesproken over het feit dat de heidenen (wij dus) zich aan de wet van Mozes moeten houden, dit wordt juist anders uitgelegd (teksten als voorbeeld, er zijn meerdere te vinden, lees ze ook in hun context!):

14 Immers, de zonde zal over u geen heerschappij voeren, want gij zijt niet onder de wet, maar onder de genade. (Rom 6:14)

Want toen wij in het vlees waren, werkten de zondige hartstochten, die door de wet geprikkeld worden, in onze leden, om voor de dood vrucht te dragen; 6 maar thans zijn wij van de wet ontslagen, dood voor haar, die ons gevangen hield, zodat wij dienen in de nieuwe staat des Geestes en niet in de oude staat der letter. (Rom 7:5-6)

5 De een beschouwt bepaalde dagen als een feestdag, voor de ander zijn alle dagen gelijk. Laat iedereen zijn eigen overtuiging volgen. 6 Wie een feestdag viert, doet dat om de Heer te eren; wie alles eet, doet dat om de Heer te eren, en hij dankt God voor zijn voedsel. Wie iets niet wil eten, laat het staan om de Heer te eren, en ook hij dankt God. (Rom 14:5-6)

5 Maar er stonden uit de partij der Farizeeën enigen op, die gelovig geworden waren, en zeiden, dat men hen moest besnijden en gebieden de wet van Mozes te houden.
6 En de apostelen en de oudsten vergaderden om deze aangelegenheid te overwegen. 7 En toen daarover veel verschil van mening rees, stond Petrus op en zeide tot hen: Mannen broeders, gij weet, dat God van de aanvang af mij onder u heeft verkoren, opdat door mijn mond de heidenen het woord van het evangelie zouden horen en geloven. 8 En God, die de harten kent, heeft getuigd door hun de heilige Geest te geven evenals ook aan ons, 9 zonder enig onderscheid te maken tussen ons en hen, door het geloof hun hart reinigende. 10 Nu dan, wat stelt gij God op de proef door een juk op de hals der discipelen te leggen, dat noch onze vaderen, noch wij hebben kunnen dragen? 11 Maar door de genade van de Here Jezus geloven wij behouden te worden op dezelfde wijze als zij.
12 En de gehele vergadering werd stil en zij hoorden Barnabas en Paulus verhalen wat al tekenen en wonderen God door hen onder de heidenen gedaan had. (Hand. 15:5-12)

28 Want het heeft de heilige Geest en ons goed gedacht, u verder geen last op te leggen dan dit noodzakelijke: 29 onthouding van hetgeen de afgoden geofferd is, van bloed, van het verstikte en van hoererij; indien gij u hier voor wacht, zult gij wèl doen. Vaart wel! (Hand. 15:28-29)

Want door genade zijt gij behouden, door het geloof, en dat niet uit uzelf: het is een gave van God; 9 niet uit werken, opdat niemand roeme. 10 Want zijn maaksel zijn wij, in Christus Jezus geschapen om goede werken te doen, die God tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen. (Efeze 2:8-10)



Volgens mij hoeven wij niet meer te voldoen aan de wet van Mozes, maar voldoen wij aan de vervulling van de wet van de verlossing. In onderstaande verzen worden de negen geboden opnieuw bevestigd in het nieuwe testament, het vierde (die van de sabbat) wordt niet bevestigd en daar hoeven wij m.i. niet aan te voldoen:

Eerste gebod - Efeziërs 4:6 1 Johannes 5:21 Matteüs 4:10
Tweede gebod - 1 Korintiërs 10:14 Romeinen 1:25
Derde gebod - Jakobus 5:12 Matteüs 5:34, 35
Vijfde gebod - Efeziërs 6:1,2 Kolossenzen 3:20
Zesde gebod - 1 Johannes 3:15 Matteüs 5:21
Zevende gebod - Hebreeën 13:4 Matteüs 5:27,28
Achste gebod - Romeinen 2:21 Efeziërs 4:28
Negende gebod - Kolossenzen 3:9 Efeziërs 4:25 2 Timoteüs 3:3
Tiende gebod - Efeziërs 5:3 Kolossenzen 3:5.


Links van mensen die het hier niet mee eens zijn:
Link1
Link2


Graag jullie mening of dat we nog aan de wet van Mozes moeten voldoen!!

hij bedoelt met ingelijfd ingeent in de olijfboom van het het geloof, Yeshua oke

Gal. 3:6-14:
6 Van Abraham wordt gezegd: ‘Hij vertrouwde op God, en dat werd hem als een daad van gerechtigheid toegerekend.’ 7 U ziet dus dat zij die geloven kinderen van Abraham zijn. 8 Nu heeft de Schrift voorzien dat God ook andere volken door geloof zou aannemen en daarom aan Abraham verkondigd: ‘In jou zullen alle volken gezegend worden.’ 9 En dus wordt iedereen die gelooft samen met Abraham, de gelovige, gezegend. 10 Maar iedereen die op de wet vertrouwt is vervloekt, want er staat geschreven: ‘Vervloekt is eenieder die niet alles doet wat het boek van de wet bepaalt.’ 11 Dat niemand door de wet voor God rechtvaardig wordt, is volkomen duidelijk, want er staat ook geschreven: ‘De rechtvaardige zal leven door geloof.’ 12 De wet daarentegen is niet gegrond op geloof, want er staat: ‘Wie doet wat de wet voorschrijft, zal leven.’ 13 Maar Christus Jezus heeft ons vrijgekocht van deze vloek door voor ons te worden vervloekt, want er staat geschreven: ‘Vervloekt is ieder mens die aan een paal hangt.’ 14 Zo zouden door hem alle volken delen in de zegen van Abraham en zouden wij, zoals ons is beloofd, door het geloof de Geest ontvangen.

Uit dit stukje haal ik 3 dingen:
1. Wie gelooft IS een kind van Abraham, net zoals de Israelieten - samen met de Israelieten. Wie gelooft deelt ook in het verbond met Abraham. Dat bedoelde ik met ingelijfd.
2. De wet geldt nog steeds, maar we moeten niet wanhopig proberen aan deze wet te voldoen, omdat dat ons toch niet lukt.
3. Omdat we de wet niet kunnen houden is Jezus voor ons gestorven, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.

Dus nee, we hoeven ons niet meer te houden aan de wet van Mozes - van God eigenlijk, maar de wet geldt nog steeds. Welke wet hier bedoeld wordt is mij niet helemaal duidelijk. Ik vraag me dan ook af waarom de sabbat er niet meer is, als de wet nog steeds geldt.

God heeft toch echt die dag apart gezet. Niet alleen omdat het goed is voor de mens, ook omdat hij dat gewoon van ons vraagt. Uit respect zouden we volgens mij de zondag echt wel als heilige dag moeten zien. Oke, je moet alle dagen bezig zijn met je geloof, maar de zondag heeft daar voor mij toch wat meerwaarde in. Je wordt even extra stilgezet, roept op tot bezinning. Door al die activiteiten die wel zouden mogen (ik mocht vroeger absoluut niet rolschaatsen op zondag), word je daar best wel van afgeleid.

...

Dus: ik ben het ermee eens dat je alle dagen met God bezig moet zijn, maar de zondag is naar mijn mening toch wel een extraatje waar we meer respect voor zouden moeten hebben. Het is moeilijk hier ook echt naar te streven.

Ben ik nu de enige die dit zo ziet?

Nee, wees gerust, ik denk er ook zo over. Eerlijk gezegd snap ik dat gezever nooit zo over: alle dagen zijn voor God. Hoe waar dat ook is, het zegt niet zoveel.
Er is één dag in de week die speciaal voor God is. Hoe je het ook wendt of keert, niet elke dag kan helemaal in het teken van God staan. Iedereen heeft namelijk gewoon zn werk, moet zn boodschappen halen, moet zn huis schoonmaken, enz. Dat zijn gewoon dingen die je doet in een sleur. Eén dag in de week is er een dag dat we allemaal vrij zijn, een dag waarop die we speciaal voor God wegzetten. Dat betekent niet dat de andere dagen niet voor God zijn, dat betekent simpel dat we deze dag alle tijd hebben om helemaal aan God te wijden.

Van daaruit geredeneerd moet je gaan nadenken over wat de invulling daarop moet zijn. Dan gaat het helemaal niet over regeltjes oid, dan gaat het erom: hoe zet ik God centraal? Dan kun je je denk ik afvragen of je in een IKEA moet rondlopen, of dat je moet gaan eten in de Mac, niet echt plaatsen waar ik me op God kan richten. Het heeft er dan niet zozeer mee te maken dat er mensen voor mij werken (dat kan ik ze niet verbieden en dat wil ik ook helemaal niet, dat is hun keus), maar dat heeft er wel mee te maken dat ik me daar niet kan richten tot God.

Met het woordje rustdag wordt denk ik ook veel mee aan de haal gegaan, in de trend van: ik kan heel rustig lopen in de IKEA. Dat is denk ik echt kolder. Dat is niet de rust wat wordt bedoeld. Echte rust betekent rust in je hoofd, je richten op God een dag helemaal samen met hem (samen met anderen of alleen).

Tot slot: ik kan er geloof ik niet helemaal goed tegen dat er redenen worden gezocht waarom de sabbat niet voor ons geldt. Dat is toch vreemd? We hebben met elkaar één dag gekregen om die speciaal voor God te maken, en dan gaan we redenen zoeken waarom dat niet zou hoeven. Waarom we toch alles mogen doen wat we willen. Ik vraag me heel erg af wat daar de redenen voor zijn? Wat is je reden om je zondag winkelend door te willen brengen?

M.i. redeneer jij andersom. Als eerste geef je geen argumenten waarom je één dag in de week speciaal voor God apart moet zetten. Daarnaast geef je jouw eigen invulling aan het centraal stellen van God, dit kun je alleen voor jezelf zeggen. Met het woordje rustdag moet je wat mij betreft juist mee aan de haal gaan. Het is jouw rustdag, dus jij moet doen wat jou tot rust brengt. Voor de een is dat heel anders dan voor de ander!! Als ik de hele dag in en rondom huis moet hangen zonder ook maar een elektriciteitsswitch om te mogen zetten wordt ik helemaal gek en blijft er maar weinig van mijn rustdag over, snap je?!

Als laatste kun je er niet tegen dat er redenen worden gezocht om aan te geven dat de Sabbat niet voor ons is. Die wil ik graag omdraaien, waarom is de Sabbat wel voor ons, hoe kom je daarbij? Bewijs het tegendeel van mijn eerdere post dan eens.

M.i. redeneer jij andersom. Als eerste geef je geen argumenten waarom je één dag in de week speciaal voor God apart moet zetten. Daarnaast geef je jouw eigen invulling aan het centraal stellen van God, dit kun je alleen voor jezelf zeggen. Met het woordje rustdag moet je wat mij betreft juist mee aan de haal gaan. Het is jouw rustdag, dus jij moet doen wat jou tot rust brengt. Voor de een is dat heel anders dan voor de ander!! Als ik de hele dag in en rondom huis moet hangen zonder ook maar een elektriciteitsswitch om te mogen zetten wordt ik helemaal gek en blijft er maar weinig van mijn rustdag over, snap je?!

Als laatste kun je er niet tegen dat er redenen worden gezocht om aan te geven dat de Sabbat niet voor ons is. Die wil ik graag omdraaien, waarom is de Sabbat wel voor ons, hoe kom je daarbij? Bewijs het tegendeel van mijn eerdere post dan eens.

Ten eerste: Nee ik ga het tegendeel niet bewijzen. Dan blijven het regeltjes en dat wil ik niet. Waar het op neer komt is dat God in het OT sowieso graag wilde dat het volk 1 dag in de week voor Hem apart zette. Aangezien we nog steeds met dezelfde God te maken hebben, zal God dat nu ook nog wel graag zien. Dan gaat het me er niet om dat er een regel is waar dat staat, of een wet die dat gebiedt. God laat zich kennen in de Bijbel (OT en NT) en dat gebruik ik. Dan wil ik me niet verschuilen achter regels of wetten.
Kijk ook naar je eigen leven. Als je iemand hebt van wie je houdt doe je graag iets voor hem of haar. Niet omdat dat moet (of omdat iets juist niet moet), maar omdat diegene dat graag wil en je hem of haar er blij mee maakt.
Zo ook hier, ik denk dat het heel logisch is te concluderen dat God er blij van wordt dat er één dag speciaal voor Hem is. Dan doe ik dat met die reden, niet omdat het wel of niet mag of moet.

Ten tweede leg ik juist niet mijn invulling van centraal stellen op aan iemand anders. Ik vraag iedereen juist daar bewust voor zichzelf over na te denken. Als jij een schakelaar om wilt zetten: ga je gang. Het enige wat ik vraag is: waarom doe je wat je doet? Waarom wil ik nu naar het zwembad, waarom wil ik nu winkelen? Doe je dat omdat je ontspanning wil? Waarom prefereer je dan ontspanning op een dag voor God. Aan de andere kant als je juist in die ontspanning God vindt: prima.

Het gaat er om dat God die dag centraal staat. Iedereen kan voor zichzelf bekijken hoe. Maar eerlijk is eerlijk, ik vraag me af hoe centraal God staat op een dag dat je aan het winkelen bent en kleren past ed...

Bert, jij stelt dat je alles wat je op een zondag doet, moet doen om daarmee God centraal te stellen (als ik je goed begrijp).
Ik ga niet ontkennen dat je God centraal moet stellen op een zondag, integendeel. Maar de zondag is ook gewoon een rustdag, het is goed voor de mens om 1 dag in de week tot rust te komen. Geestelijk en fysiek. Rusten en je op God richten is heel goed te combineren, maar ik denk niet dat je de hele zondag alleen maar op God gericht moet zijn.

Even vanaf de andere kant geredeneerd he?: ik vraag me dan af hoe blij God wordt van een stelletje gelovigen dat tegen wil en dank maar niks doet op de zondag omdat dat in de bijbel staat.
Die een beetje gaan zitten niksen, terwijl ze veel liever ontspannend een dagje willen shoppen en daarbij God danken voor de rijkdom die ze hebben.

Ik denk dan van: hm, God is dan veel gelukkiger met het tweede: shoppen. Hij wil ook dat zijn kinderen gelukkig worden en zich niet houden aan de letter van de wet, maar de geest ervan.

Ik vraag me ten stelligste af, hoe je God dient door ongewenst jezelf allerlei inperkingen op te leggen. Want dat komt namelijk ook voor.

Even voor de duidelijkheid: nu heb ik het niet over mensen die de zondag vanuit overtuiging en met blijdschap rust nemen en God zoeken op zondag (en op die manier 'niksen').

Ik wil maar zeggen: de waarheid ligt misschien wel in het midden? Het is geen zwart/wit in ieder geval, maar een hazy shade of grey...

Of mensen die niet de zondag apart zetten voor God zijn niet genoeg gedreven door de geest? (met als toppunt mensen die zich christen noemen maar niet naar de kerk gaan???)

Ik lees in elk geval niet: doet alles op de zondag zolang je denkt er gelukkig van te worden (niet mijn wil maar Uw wil geschiedde, is het Gods bedoeling dat we gelukkig zijn of dat we ons leven in dienst van Hem stellen)

God rustte toch ook na de schepping? En Jezus ging toch ook op de sabbath naar de synagoge?

Ik denk dat we hier een heel belangrijk punt voorbij gaan. Het lijkt erop dat de zondag een dag van de mens is geworden. De mens moet ontspannen en rust zoeken, op welke manier dan ook. Maar wat is er dan gebeurd met de dag van de HEER?

Even los van het punt of je dit Sabbath of zondag noemt...

P, zo kan iedereen aan 500 posts komen, alles twee keer posten.

Ik lees in dit topic twee keer dat iets doen op zondag 'verkeerd voelt', of dat het 'niet helemaal lekker voelt' en dat er daarom gezocht word naar antwoorden op deze vraag.

Wat mij betreft is gevoel [in dit geval] een slechte raadgever. Ik denk dat het meer dan vanzelfsprekend is dat wanneer je vanaf jongs afaan geleerd hebt om op zondag niets te doen en je het misschien wel verboden werd om op zondag iets te doen je gevoel gaat spreken wanneer je dit na zoveel jaren wel doet.
Je moet je dan namelijk de vraag stellen: 'Is wat ik toen geloofde en leerde niet waar/deels waar?' En dat dat is volgens mij een lastige vraag.

Los van dit onderwerp is dit naar mijn mening voor mensen van onze leeftijd de grootste drempel om hun persoonlijke mening aan te passen of te veranderen, omdat alles wat je geleerd heb als waarheid voor je is en het moeilijk is dit in twijfel te gaan trekken.

Ik denk dat er voor de zondag geen vaste regel te stellen is. Wanneer je je gaat afvragen 'Waar ligt de grens?' Dan kan het niet anders dan dat je 'dit-mag-wel-en-dit-mag-niet-regels' moet gaan bedenken anders kun je geen eenduidige grens aangeven. Als je dat niet wil kom je dus al snel op dingen als:
Bepaal het zelf, zoek er je eigen weg in... maar dat is ook geen bevredigens antwoord voor iemand die grenzen wil weten. [* herrinnert zich de dieper avond m.b.t. sex waarbij ook gezocht wordt naar een grens en geen eenduidige antwoorden konden worden gegeven.]

Ik denk dus dat we niet op zoek moeten naar eenduidige regels en grenzen. Wat we wel precies moeten doen weet ik niet, maar ik denk dast het belangrijk is een leven dichtbij God te leven, ons te richten op de dingen waarvan we weten dat het Goed is. Ik lees het even terug en begrijp dat ook dit geen bevredigend antwoord is op de vraag, 'Wat mag wel en niet op zondag?' maar dat zul je ook niet krijgen, als je dat krijgt dan krijg je regels en dat lijkt mij niet de bedoeling. Ik zou alleen zeggen
- We zijn vrij, laten we ons ook zo gedragen
- Laat je niet direct leiden door een [schuld]gevoel m.b.t. tot dingen doen op Zondag
- Zoek geen eenduidig antwoord op deze vraag;
- Ga erover in gebed en je merkt dat je dichterbij God zult komen i.p.v. een boekje met regels zult krijgen...

P, zo kan iedereen aan 500 posts komen, alles twee keer posten.

Hoe bedoel je?

Je had je stukje 2x gepost, maar ik heb er al 1 van verwijderd.

Thanks P, denk dat het wel een mooie samenvatting is. Ik denk ook niet dat we hier verder in komen dan wat er al gezegd is. Helaas? Ik weet het niet. Ergens is het juist mooi om te beseffen dat de tijd van (menselijke) regeltjes voorbij is, en dat we dicht bij God mogen leven. Mn zondagsrust zal hierdoor niet heel erg veranderen denk ik, wel denk ik er nu bewuster over na!

Ik denk dat het belangrijk voor deze discussie is dat we God in gedachten houden als vader en niet de rechtvaardige en afstandelijke God die op de regeltjes let.

In Jezus zijn wij aangenomen als kinderen van de vader en zijn we geen vreemdelingen in zijn huis die op de regels moeten worden gewezen. We mogen thuis zijn bij hem. Het gebod van de sabbat komt daardoor, in ieder geval in mijn perceptie, in een ander licht te staan. Laten we de vrijheid benadrukken, niet het knellende van de wet.

Als ik lees wat er over God als vader wordt gezegd meen ik daarbij ervan uit te mogen gaan dat God wil dat we gelukkig zijn. Hij geeft ons geen slang en ook geen zondag om ons er mee lastig te vallen. Wat ik eerder probeerde te zeggen, en wat ik hierbij nogmaals benadruk: als ik God een heel klein beetje ken denk ik dat hij liever iets wil hebben dat we met ons hele hart kunnen geven, dan iets dat hij af moet dwingen door middel van een regel of traditie. Kijk even verder dan dat laatste. Een lauwe zondag voor de Heer is minder dan een die helemaal niet tot zijn eer wordt beleeft.

Dat ben ik toch niet helemaal met je eens. Niet alle regels zijn slecht. Sommige worden je door je vader opgelegd omdat hij er al ervaring mee heeft gehad, en dus weet wanneer je iets niet moet doen. Een goed voorbeeld zijn de regels uit het OT. Veel daarvan moeten de Israelieten niet hebben begrepen, maar daarvan begrijpen we nu dat ze goed zijn om hygiënische redenen etc. [1]

Dit zou je kunnen doortrekken naar de zondagsrust. Kijk maar eens naar mensen die geen rust houden, maar 24/7 doorwerken. Zulke mensen hebben al gauw een burn-out, of krijgen een midlifecrisis.
Ik vind het juist fijn om op zondag niets te moeten. Geen studie aan je hoofd, daarmee kom ik echt tot rust op zondag. Je mag gewoon genieten van de natuur, en van God. En waarom zou je dan niet twee keer naar de kerk gaan?
Ik persoonlijk ben heel dankbaar dat we nog de zondag hebben om uit te rusten van de week. Laten we God danken dat hij ons nog steeds een dag geeft om ons op hem te kunnen richten, en waarop je geen andere verplichtingen hebt.
En als jij de hele week door al zo met God bezig bent, dat je daar op zondag geen extra tijd (middagdienst) aan hoeft te besteden, dan is dat goed. Volgens mij is het niet zo dat we de hele zondag verplicht zijn om aan God te denken. Zorg er alleen voor dat je wel tijd aan hem blijft besteden. Of dat nu op zondag is, op op zaterdag, of (w)elke dag dan ook.

[1] Ja, ik heb Moderne wetenschap in de bijbel gelezen.

God, in al Zijn almacht, blijkt volgens Genesis een dag rust nodig te hebben na Zijn arbeid. Een schepping uit het niets creëren blijkt een vermoeiende klus, ook voor God. Als Hij rust nodig vindt, dan zeker de mens.

"Heilig de dag des Heren". Er staat niet bij dat het een zondag moet zijn.

Kan je tegelijk de dag des Heren "heiligen" en ook werken? Sluit het één het andere uit? Wat is trouwens "werken"? Wat de een als werk beschouwt is voor een ander een hobby of ontspanning. Als je geconcentreerd met een hobby bezig bent, werk je dan?

Ik ga vooral naar het strand om er te rusten. Het lijkt me een van de betere plekken voor de dag des Heren.

Ik denk dat God bedoelt dat je door constant te willen werken (en geld te willen verdienen) voorbijgaat aan de zin van het leven. Wie altijd werkt heeft geen oog voor de pracht van de schepping, vergeet zijn familie, vergeet zijn kinderen en vergeet natuurlijk ook God.

Helaas ben ik, omwille van mijn baan in het openbaar vervoer, verplicht om ook op zondagen te werken. Ik krijg wel een vrije weekdag ter compensatie. Mag ik die dag als dag des Heren zien?

Vind ik heel kort door de bocht Berre...

ten eerste stel je God op een lijn met de mens, "Als Hij rust nodig vindt, dan zeker de mens", vind ik een drogreden.

Dan vind ik kort door de bocht dat je 'veel willen werken' op een lijn stelt met 'veel geld willen verdienen', dat is in de meeste gevallen gewoon niet waar. Dan zeg je het volgende, 'Wie altijd werkt heeft geen oog voor de pracht van de schepping, vergeet zijn familie, vergeet zijn kinderen en vergeet natuurlijk ook God.'. Ten eerste zijn er maar weinig mensen die ALTIJD werken, wat is altijd werken? Is dat hetzelfde als veel werken. Er zijn ook genoeg uitkeringtrekkers die geen oog hebben voor familie, kinderen, de schepping van God of God zelf, terwijl er ook mensen zijn die veel werken wel op een goede manier met het door God gegeven leven omgaan!

Maar in grote lijnen ben ik het zeker met je eens. Ik denk niet dat je een dag des Heren moet hebben, alle dagen horen van God te zijn, maar ik denk wel dat het goed is een rustdag te hebben. Je mag natuurlijk zelf kiezen welke dag dit is. De meeste christenen kiezen voor de zondag omdat dit praktisch is, een andere reden is er niet, dus je bent vrij in het kiezen van een dag!

Integendeel, ik stel de mens een heel eind onder God. Als God rust nodig heeft, dan zeker de mens (die verre van almachtig is).

In de Bijbel geeft God vaak blijk van typisch "menselijke" eigenschappen, emoties en gedragingen. Een woedende God, getuigend van haat of verdriet, vaak met verschrikkelijke gevolgen voor de zondige mensen of "heidense" volkeren die niet in zijn plaatje passen, wordt in het OT regelmatig beschreven. Waarom?

Ik vraag me af of dat wel klopt met het beeld dat wij van Hem, "die Liefde is", horen te hebben.

Wist je dat er in Exodus meer over de sabbatsrust staat dan alleen 'Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt. Zes dagen lang kunt u werken en al uw arbeid verrichten, maar de zevende dag is de sabbat van de HERE, uw God; dan zult gij geen werk doen, gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch de vreemdeling die in uw steden woont. Want in zes dagen heeft de HERE de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende de HERE de sabbatdag en heiligde die.'?


- Exodus 31:12-18. (vs 17: Want in zes dagen heb ik de aarde gemaakt, maar op de zevende dag rustte ik uit om adem te scheppen.)
- Exodus 35:1-3


Wat ik trouwens bizar vind, is dat we alleen van dit gebod zeggen: aah, dat moet je wat ruimer nemen. God wil geen regels meer opleggen.
Terwijl we de rest nog heel letterlijk (willen) nemen: niet doodslaan, niet echtbreken, geen andere goden hebben, Gods naam heilig achten.

God is een God van liefde. Hij heeft ons twee grote geboden gegeven: God liefhebben. En je naaste liefhebben als jezelf.
Aan deze twee geboden hangt héél de Wet en de Profeten.

God zegt duidelijk in de hierboven genoemde teksten: niet werken op sabbat. Zelfs niet in ploegtijd. Het is een dag van volstrekte rust. Betekent dat voor ons: niet reizen op zondag? geen schoolwerk op zondag?


Just a few thoughts.

Wat ik trouwens bizar vind, is dat we alleen van dit gebod zeggen: aah, dat moet je wat ruimer nemen. God wil geen regels meer opleggen.
Terwijl we de rest nog heel letterlijk (willen) nemen: niet doodslaan, niet echtbreken, geen andere goden hebben, Gods naam heilig achten.

God is een God van liefde. Hij heeft ons twee grote geboden gegeven: God liefhebben. En je naaste liefhebben als jezelf.
Aan deze twee geboden hangt héél de Wet en de Profeten.

God zegt duidelijk in de hierboven genoemde teksten: niet werken op sabbat. Zelfs niet in ploegtijd. Het is een dag van volstrekte rust. Betekent dat voor ons: niet reizen op zondag? geen schoolwerk op zondag?


Just a few thoughts.

Wil je naar mijn eerdere post (en die van Dubbel UB) kijken en daarop reageren? Hoe kom je erbij dat aan de twee grote geboden de hele wet en alle profeten 'hangen', en wat bedoel je met dit hangen?

De rest van de geboden nemen we nog letterlijk omdat deze in het nieuwe testament ook aan ons zijn verteld en doorgegeven, die van de Sabbat niet. Als we de hele wet letterlijk moeten gaan nemen, moeten we ook steniging en sabbat houden en niet de zondag...

Verder ben ik het eens met Berre dat de mens rust nodig heeft (maar niet met die argumentatie), God laat duidelijk merken dat het goed is om een dag in de week rust te houden en wij kunnen zelf ook merken dat dit goed is!

Er zijn ook genoeg uitkeringtrekkers die geen oog hebben voor familie, kinderen, de schepping van God of God zelf, terwijl er ook mensen zijn die veel werken wel op een goede manier met het door God gegeven leven omgaan!

Luiheid, het oorkussen van de duivel? Dat is weer een ander verhaal.

Tja, wat is het verschil tussen "veel" en "te veel"? Ik heb beslist mensen gekend die zwaar overdrijven. Mijn vorige baas was er zo eentje. In zijn schraapzucht werkte hij vrijwel altijd. Toen hij daarmee niet de weelde kon bereiken die hij nastreefde ging hij ruim over de schreef. Er kwam fraude, diefstal en oplichting van. Hij heeft er 7 jaar gevangenis voor gekregen (jaren van complete rust )

(reactie op Alja:)

je geeft zelf de samenvatting al: God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf.

met het vereren van andere goden en het niet heilig achten van Gods naam, voldoe je niet echt aan het God liefhebben boven alles

met doodslag en overspel voldoe je niet bepaald aan je naaste liefhebben als jezelf.

maar het maakt voor het liefhebben van God en de naaste geen donder uit of ik mijn rustdag op zondag, zaterdag of dinsdag neem. Als ik hem maar neem elke week, want dat zegt God niet voor niets (en ja, dan vind ik de zondag wel zo praktisch). Een dag in de week is een rustdag en een dag voor God, maar welke dat is maakt echt weinig uit.
En als je toch strikt de regels wilt volgen, dan moet je de sabbat als rustdag hebben, niet de zondag.

Hoe kom je erbij dat aan de twee grote geboden de hele wet en alle profeten 'hangen', en wat bedoel je met dit hangen?

Matteus 22:34-40

NBV heeft het over grondslag. Het woord 'hangt' komt uit een oudere vertaling (SV denk ik, misschien NBG ook nog wel)

Wil je naar mijn eerdere post (en die van Dubbel UB) kijken en daarop reageren?

He, interessant. Ik dacht dat ik het topic wel meelas, maar nu blijkt dat ik toch een paar posts over het hoofd heb gezien.

Hoe kom je erbij dat aan de twee grote geboden de hele wet en alle profeten 'hangen', en wat bedoel je met dit hangen?

De NBV zegt het op deze manier (en misschien is dat wat helderder geformuleerd):

Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.’

God zegt duidelijk in de hierboven genoemde teksten: niet werken op sabbat. Zelfs niet in ploegtijd. Het is een dag van volstrekte rust. Betekent dat voor ons: niet reizen op zondag? geen schoolwerk op zondag?

Dan moet ik mijn baan opzeggen.

2000 jaar geleden had de mens, om te kunnen overleven, lang niet voldoende aan de 38 uren werkweek. Ik denk dat we vandaag, althans in het westen, wellicht veel minder werken dan toen. Tot de uitvinding van het electrisch licht werkte men zolang de zon scheen. Men leefde in een rurale maatschappij gedwongen volgens de seizoenen.

Wij hebben ons "bevrijd" van de natuur. Of dat een zegen is? In de bijbel staat niets over nachtwerk en ploegenstelsels. Moeten we er dan maar van uitgaan dat nachtwerk (waarvan bewezen is dat het schadelijk is voor de gezondheid) voor God wel OK is?

Als de Bijbel een handleiding moet zijn voor het leven, dan moeten er dringend enkele hoofdstukken aan worden toegevoegd. Waarmee ik maar wil zeggen dat de maatschappij de laatste eeuw fenomenaal is veranderd, en de Bijbel niet.

Maar wat kunnen we daarmee, het is dus de grondslag voor de Wet en Profeten... Betekent dit dat we ons aan alles in de wet en de profeten moeten houden, of betekent dit dat we ons aan de twee grote geboden moeten houden en dat al het goede dan vanzelf volgt. Dat we dus de regeltjes die voor de Joden zijn geschreven links kunnen laten liggen?

(reactie op Alja:)

je geeft zelf de samenvatting al: God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf.

met het vereren van andere goden en het niet heilig achten van Gods naam, voldoe je niet echt aan het God liefhebben boven alles

met doodslag en overspel voldoe je niet bepaald aan je naaste liefhebben als jezelf.

Dat is denk ik wat ik een beetje bedoel te zeggen: wij zien de zin van de overige negen geboden wel (we weten dat ze voortkomen uit het liefhebben van God en onze naaste). En ML heeft ook al aangegeven dat die negen geboden terugkeren in het NT.
Maar omdat wij de zin niet zien van het sabbatsgebod, hoeft dat niet? Wij zien het verband niet tussen de sabbatsrust en de twee liefdegeboden, dus wegdoen?
En als God wel dat verband ziet?

maar het maakt voor het liefhebben van God en de naaste geen donder uit of ik mijn rustdag op zondag, zaterdag of dinsdag neem. Als ik hem maar neem elke week, want dat zegt God niet voor niets (en ja, dan vind ik de zondag wel zo praktisch). Een dag in de week is een rustdag en een dag voor God, maar welke dat is maakt echt weinig uit.

Dat weet ik nog zo net niet...

En als je toch strikt de regels wilt volgen, dan moet je de sabbat als rustdag hebben, niet de zondag.

Volgens mij draait het niet om strikt regels volgen. Vraag me niet waar het wel om gaat, dat kan ik nog niet goed formuleren.



(dit zijn overigens niet mijn standpunten. 't Zijn alleen mijn gedachten. Ik denk... )

Maar wat kunnen we daarmee, het is dus de grondslag voor de Wet en Profeten... Betekent dit dat we ons aan alles in de wet en de profeten moeten houden, of betekent dit dat we ons aan de twee grote geboden moeten houden en dat al het goede dan vanzelf volgt. Dat we dus de regeltjes die voor de Joden zijn geschreven links kunnen laten liggen?

Ik denk het tweede. 'Vanzelf' is een groot woord, maar theoretisch (als we zonder zonde waren) volgt het naleven van de Wet inderdaad vanzelf.
En nee, ik denk niet dat we de regeltjes helemaal links kunnen laten liggen.
Alleen al vanwege Matt 5:17-20 (ik ben niet gekomen om de Wet en de Profeten af te schaffen (...)).


Oh boy, dit topic gaat snel, en ik moet nog tentamenstof leren...

God zegt duidelijk in de hierboven genoemde teksten: niet werken op sabbat. Zelfs niet in ploegtijd. Het is een dag van volstrekte rust. Betekent dat voor ons: niet reizen op zondag? geen schoolwerk op zondag?

Dan moet ik mijn baan opzeggen.

Ik wilde met dit voorbeeld ('zelfs niet in ploegtijd') alleen illustreren dat deze regel voor God bittere ernst was/is(?). Zelfs op het moment dat alle zeilen moesten worden bijgezet om de zeer belangrijke, van levensbelange oogst moest worden binnengehaald.
Niet dat we 'm nu letterlijk moeten opvolgen. (alhoewel...)

Tjonge, lastig onderwerp!

Paar dingen over dit topic:

- De tien geboden zijn aan Israel, de Joden gegeven en niet aan ons als christenen, waar of niet?
- Dat we ons maar aan negen geboden houden is omdat deze negen voor ons in het nieuwe testament zijn herhaald voor ons. Het gebod van de sabbat is niet herhaald voor ons, dus waarom moeten we ons daaraan houden.
- Mensen die vinden dat het wel voor ons geldt moeten wat mij betreft met een goede verklaring komen waarom we de zondag kiezen en niet de vrijdag op zaterdag. Ook mogen ze met een verklaring komen waarom we bijvoorbeeld varkensvlees eten, niet meer stenigen etc..

Er worden allemaal teksten aangedragen van hoe het zit, maar daar tegenin wordt alleen geworpen dat Jezus niet gekomen is om de wet en de profeten af te schaffen. Wat betekent dit laatste dan? Betekent dit dat alles nog voor ons geldt? Verlangt God dit echt van ons?? Of verlangt God andere dingen van ons?

Dank voor de korte samenvatting van de punten die botsen!

Het lijkt me boeiend om er eens wat dieper in te duiken.

maar het maakt voor het liefhebben van God en de naaste geen donder uit of ik mijn rustdag op zondag, zaterdag of dinsdag neem. Als ik hem maar neem elke week, want dat zegt God niet voor niets (en ja, dan vind ik de zondag wel zo praktisch). Een dag in de week is een rustdag en een dag voor God, maar welke dat is maakt echt weinig uit.

Dat weet ik nog zo net niet...

En als je toch strikt de regels wilt volgen, dan moet je de sabbat als rustdag hebben, niet de zondag.

Volgens mij draait het niet om strikt regels volgen. Vraag me niet waar het wel om gaat, dat kan ik nog niet goed formuleren.



(dit zijn overigens niet mijn standpunten. 't Zijn alleen mijn gedachten. Ik denk... )

ehm... dus aan de ene kant zeg (denk ) je dat het wel uitmaakt welke dag de rustdag is, maar aan de andere kant maakt het niet uit dat het verschoven is van sabbat naar zondag?

ik moet zeggen dat dat een beetje tegenstrijdig overkomt

Er zijn verschillende mogelijke verklaringen te geven, waarom de zondag door Christenen als rustdag gekozen is. Ik citeer uit de diesrede van prof. De Jonge, hoogleraar Nieuwe Testament en vroegchristelijke letterkunde aan de universiteit Leiden:


De keuze van de zondag voor de gezamenlijke maaltijd van de christenen moet mijns inziens uit veel pragmatischer redenen worden verklaard. Het christendom ontstond als beweging binnen het jodendom. De christenen van de jaren dertig waren nog alle joden, zo ook de meeste van de jaren veertig. We weten dat in veel joodse families op zaterdag, aan het eind van de sabbat, in de huiselijke kring een goed, feestelijk avondmaal plaats had, waarbij ook wel gasten werden genodigd. Joden die christen waren geworden zullen doorgaans aan die familiemaaltijd op zaterdagavond zijn blijven deelnemen. Voor hen als christenen was echter een gemeenschappelijk maal met medechristenen toch belangrijker. Pas bij die groepsmaaltijd en in het samenzijn dat erop aansloot, konden zij hun nieuwe overtuigingen en verwachtingen volledig met geestverwanten delen. Pas aan het christelijk avondmaal anticipeerden zij werkelijk op de ideale toekomst die zij verwachtten. Pas aan deze maaltijd beleefden zij dat zij een nieuwe schepping waren. Pas dit avondmaal was de volle uitdrukking van hun identiteit. Hierbij vergeleken was het joodse familiemaal, hoe feestelijk ook, van mindere betekenis.

Onvermijdelijk ontstond zo tussen het nieuwe verenigingsmaal van de christelijke joden en het sabbatsmaal van hun joodse families enige concurrentie – overigens een intern joodse concurrentie. Onbedoeld moet het christelijk groepsmaal door christelijke joden als een soort aanvulling en correctie op het joodse familiemaal van zaterdagavond zijn ervaren, mogelijk ook als een sublimatie daarvan.

Ongetwijfeld had ook het joodse familiemaal een religieuze functie. Maar voor hen die zowel aan het joodse familiemaal als aan het christelijk avondmaal deelnamen, zal de functie van het tweede doorgaans belangrijker zijn geweest dan die van het eerste. Daardoor werd voor hen het christelijk groepsmaal iets als een complement of correctief op het joodse familiemaal. Maar om het tekort van het familiemaal te compenseren moest het correctief, het christelijk avondmaal, daar liefst zo spoedig mogelijk op volgen. Een correctie is het effectiefst als ze zo spoedig mogelijk op dat wat verbeterd wordt volgt. Voor de samenkomst van de christelijke joden was, na het familiemaal op zaterdagavond, het einde van de eerstvolgende dag, na afloop van het werk (red. tot Constantijn was de zondag gewoon een werkdag), de aangewezen tijd. Dat was de eerste gelegenheid na de sabbat. Zo kwam, volgens deze hypothese, het christelijk verenigingsmaal op zondagavond terecht. Hiermee is niet gezegd dat de keuze voor de zondagavond een heel bewuste is geweest. Deze keuze kan zeer wel zonder veel reflectie, zonder veel overleg en tamelijk spontaan gemaakt zijn. Maar een zekere rationaliteit valt in de keus wel te ontdekken.



De Jonge acht verklaringen die een relatie leggen tussen de Verrijzenis van Jezus en de zondag als dag van samenkomst niet geloofwaardig, omdat deze pas rond 100 na Chr. voor het eerst opkomen (Ignatius van Antiochië rond 110, Justinus rond 150).

Voor de liefhebber: http://www.leidenuniv.nl/20060208-diesoratie_de_jonge.pdf

Om even een oud topic nieuw leven in te blazen: ds. Wierenga heeft ook een mening over dit onderwerp!

De zondag is daarom religieus gezien geen bijzondere of heilige dag, aldus ds. Wierenga. „We kunnen als we willen besluiten om de samenkomsten vanaf 2012 op zaterdag te houden of op maandag. Dan wordt de zondag een doodgewone werkdag en de zaterdag dan wel de maandag krijgt dan het karakter dat de zondag nu heeft. Dat is ons geoorloofd.”

Dat is een standpunt dat ik wel sympathiek vind, het is wel consequent namelijk .